Çocuk malları, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunumuzun 352. ile 363. maddeleri arasında ve “Velayet, Vesayet ve Miras Hükümlerinin Uygulanmasına Dair Tüzük hükümlerinde düzenlenmektedir.
352. maddenin 1. fıkrası uyarınca; ana ve baba, velâyetleri devam ettiği sürece çocuğun mallarını yönetme hakkına sahip ve bununla yükümlüdürler; kural olarak hesap ve güvence vermezler. Ancak 352. maddenin 2. fıkrası; ana ve babanın yükümlülüklerini yerine getirmedikleri durumlarda hâkimin re’sen müdahale yetkisi bulunduğunu düzenlemektedir.
Evliliğin sona ermesi halinde, çocuk mallarına ilişkin 353. madde ile özel bir düzenleme getirilmektedir. Evlilik sona erince velâyet kendisinde kalan eş, hâkime çocuğun malvarlığının dökümünü gösteren bir defter vermek ve bu malvarlığında veya yapılan yatırımlarda gerçekleşen önemli değişiklikleri bildirmek zorundadır. Uygulamada müşterek çocuğa ait herhangi bir malvarlığı unsuru bulunmaması halinde, boşanmanın kesinleşmesinin ardından ve gerekçeli kararda öngörülen süre içerisinde boşanma kararını veren mahkemeye verilecek bir dilekçe ile çocuğun malvarlığı bulunmadığı bildirilmek suretiyle de bu yükümlülük yerine getirilmektedir.
362. madde uyarınca anne ve baba, velâyetleri veya yönetim hakları sona erince, çocuğun mallarını, hesabıyla birlikte ergin çocuğa, vasisine veya kayyıma devrederler. 363. madde, anne ve babanın, çocuk mallarının geri verilmesinde vekil gibi sorumlu olduklarını hüküm altına almaktadır.