Yazar: Av. Alanur Ayhan

6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 2. maddesi; “kişinin, fiziksel, cinsel, psikolojik veya ekonomik açıdan zarar görmesiyle veya acı çekmesiyle sonuçlanan veya sonuçlanması muhtemel hareketleri, buna yönelik tehdit ve baskıyı ya da özgürlüğün keyfî engellenmesini de içeren, toplumsal, kamusal veya özel alanda meydana gelen fiziksel, cinsel, psikolojik, sözlü veya ekonomik her türlü tutum ve davranışı” şiddet olarak tanımlamaktadır. 6284 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca hâkim, şiddet uygulayanın;

i) Şiddet mağduruna yönelik olarak şiddet tehdidi, hakaret, aşağılama veya küçük düşürmeyi içeren söz ve davranışlarda bulunmaması (5/1/a),

ii) Müşterek konuttan veya bulunduğu yerden derhâl uzaklaştırılması ve müşterek konutun korunan kişiye tahsis edilmesi (5/1/b)

iii) Korunan kişilere, bu kişilerin bulundukları konuta, okula ve işyerine yaklaşmaması (5/1/c),

iv) Çocuklarla ilgili daha önce verilmiş bir kişisel ilişki kurma kararı varsa, kişisel ilişkinin refakatçi eşliğinde yapılması, kişisel ilişkinin sınırlanması ya da tümüyle kaldırılması (5/1/ç),

v) Gerekli görülmesi hâlinde korunan kişinin, şiddete uğramamış olsa bile yakınlarına, tanıklarına ve kişisel ilişki kurulmasına ilişkin hâller saklı kalmak üzere çocuklarına yaklaşmaması (5/1/d),

vi) Korunan kişinin şahsi eşyalarına ve ev eşyalarına zarar vermemesi (5/1/e),

vii) Korunan kişiyi iletişim araçlarıyla veya sair surette rahatsız etmemesi (5/1/f),

viii) Bulundurulması veya taşınmasına kanunen izin verilen silahları kolluğa teslim etmesi (5/1/g),

ix) Silah taşıması zorunlu olan bir kamu görevi ifa etse bile bu görevi nedeniyle zimmetinde bulunan silahı kurumuna teslim etmesi (5/1/ğ),

x) Korunan kişilerin bulundukları yerlerde alkol ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmaması ya da bu maddelerin etkisinde iken korunan kişilere ve bunların bulundukları yerlere yaklaşmaması, bağımlılığının olması hâlinde, hastaneye yatmak dâhil, muayene ve tedavisinin sağlanması (5/1/h),

xi) Bir sağlık kuruluşuna muayene veya tedavi için başvurması ve tedavisinin sağlanması (5/1/ı),

şeklinde “önleyici tedbir” kararı verebilmektedir. Hâkim, şiddet uygulayanlarla ilgili olarak yukarıda sayılan önleyici tedbirlerden birine, birkaçına veya uygun görülecek benzer tedbirlere karar verilebilir.

Kanunun 8. maddesinin 7. fıkrası; talep hâlinde ilgililere, kişisel eşya ve belgelerinin kolluk marifetiyle teslimi edileceğini düzenlemektedir. Bu hususa ilişkin başka bir düzenleme ise 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanuna İlişkin Uygulama Yönetmeliğinin 19. maddesinin 3. fıkrasında yer almaktadır. Yönetmeliğin 19. maddesinin 3. fıkrası;

“Mülki amir ya da hâkim, talep edilmesi hâlinde korunan kişiye, şiddet uygulayana ya da bu kişilerin yakınlarına ait kişisel eşya ve belgelerin kolluk marifetiyle kendilerine teslim edilmesine karar verebilir. Teslim edilecek kişisel eşya ve belgeler, tedbir kararında gösterilir.”

hükmünü ihtiva etmektedir. Kanunun 5. maddesinin 4. fıkrası uyarınca; şiddet uygulayan, aynı zamanda ailenin geçimini sağlayan yahut katkıda bulunan kişi ise 4721 sayılı Kanun hükümlerine göre nafakaya hükmedilmemiş olması kaydıyla hâkim, şiddet mağdurunun yaşam düzeyini göz önünde bulundurarak talep edilmese dahi tedbir nafakasına hükmedebilir.

İlgili mevzuata, aşağıda yer alan linkler ile erişebilirsiniz.

https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=6284&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5

https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=17030&MevzuatTur=7&MevzuatTertip=5